Αναβάτης Νοέμβριος 2019- Greg Μanos

Αναβάτης Νοέμβριος 2019- Greg Μanos

…και εκεί που ταξίδευα με την μηχανή μου για Θεσσαλονίκη απο Αθήνα τις προάλλες, χτυπά το τηλέφωνο και βλέπω κλήση απο “προεδράρα”! Και τι μου λέει ρε παιδιά, είσαι ο αναβάτης του Νοέμβρη! Ε συγκινήθηκα…. 

Για να σας βάλω και λίγο στην δική μου ζωή, στην δική μου καθημερινότητα, στην δική μου αγάπη με την μηχανή αλλα και με την συγκίνηση που με επιασε με αυτα που με έλεγε η “προεδράρα” μας να σας πω ότι είμαι ο Γρηγόρης και είμαι πολύ καλά!!!

Ένας άνθρωπος 35 χρόνων όπου εργάζομαι στις Ένοπλες Δυνάμεις απο το 2003 μέχρι και σήμερα αλλα και CO-Owner μιας Διαφημιστικής – Digital Marketing εταιρίας με έδρα την Θεσσαλονίκη.

Γεννήθηκα Θεσσαλονίκη όπου σήμερα κατοικώ!

Απο μικρός είχε γεννηθεί ένα μικρόβιο μέσα μου για τον δίτροχο κόσμο… και αυτός δεν άργησε να έρθει μιας του ότι κάθε γιορτές και Σαββατοκύριακα πήγαινα στο χωριό, δουλέυοντας στα χωράφια του θείου μου ασταμάτητα. Ολο αυτό γιατί σε τόσο μικρή ηλικία? Γιατί είχε ένα παπάκι Yamaha 50cc όπου με γέμιζε χαρά όταν με άφηνε κρυφά να το οδηγώ στο δρόμο για τα χωράφια και για την επιστροφή στο σπίτι. Ήταν ένα μυστικό που κρατούσαμε πολλά χρόνια κρυφό σαν άντρες αρχικά και σαν θείος προς ανιψιό απο την μητέρα μου η οποία δεν ήθελε να βλέπει μηχανάκι ούτε με κυάλια!

Τα χρόνια περνούσαν και μεγάλωνα! Τα ενδιαφέροντα μου έπρεπε να αλλάξουν ώσπου το 2003 εντάχθηκα στις Δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού με πρώτη μετάθεση Φέρρες – Εβρου. Τότε ένιωσα σίγουρος και έτοιμος να πάρω επιτέλους μια δική μου “μηχανή”, με δικά μου χρήματα που μάζευα χρόνια. Αυτή ήταν μια μαύρη TDM 900! Θυμάμαι ακόμα και σήμερα τα ψέμματακια που έλεγα για ένα χρονικό διάστημα στην οικογένεια… αρχικά με το ότι πήρα το δίπλωμα για να μπω Στρατονομία μηχανές και ότι είναι μόρια παραπάνω μπλα μπλα, έπειτα όταν αγόρασα την TDM έλεγα είναι φίλου και την δανείστικα μπλα μπλα… αλλα ποιος τα χάβει αυτα ε?

Όπως και αν έχει κατάφερα μέσα σε πολύ λίγα χρόνια να φτάσει η μηχανή μου να έχει πολλάαα χιλιόμετρα γεμάτα εικόνες, εμπειρίες, αρώματα, όμορφες καταστάσεις απο όλη την Ελλάδα. Ότι μεταθέσεις και αν ήρθαν πρώτα κανόνιζα να πάρω την μηχανή μου μαζί και μετά το κρεβάτι που θα κοιμηθώ! Μάλιστα το διάστημα απο το 2008-2010 δούλευα πάντα μετά την δουλειά σε συνεργείο μηχανών στην Αλεξανδρούπολη μέχρι τις 23:00 το βράδυ όπου και πάλι δεν με ένοιαζε, λάτρευα να ρουφώ σαν σφουγγάρι γνώσεις και εμπειρίες γύρω απο τις μηχανές!

Το 2012 ο θεός μου έδωσε δύο καλά! Ένα να με περάσει απο μια δοκιμασία σοβαρή υγείας όπου εκεί ανακάλυψα πόσο σημαντική είναι η ζωή, οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν και ότι ότι μπορείς να κάνεις σήμερα μην το αφήνεις για άυριο αλλα και ένα καλό το ότι όλο αυτό μου έδωσε το αμετάθετο στην δουλειά μου όπου και επέστρεψα στην πόλη μου την Θεσσαλονίκη. Μετά απο ένα χρονικό διάστημα αποχής απο τα συχνά ταξίδια και τις μεγάλες διαδρομές και περίπου τον Ιανουάριο του 2014 είχα δεί ένα πολύ δυνατό βίντεο παρουσίασης της νέας υδρόψηκτης BMW 1200 Gs Adventure. Ήταν 2-3 μέρες που τα βράδια μου ήταν πολύ ανήσυχα… μέσα σε λίγες ώρες το TDM 900 είχε ήδη μεταβιβαστεί στα χέρια ενός γνωστού μου και στα δικά μου βρίσκονταν τα κλειδιά της νέας μου BMW χρώμα χακί.

Το ταξίδι μου πραγματικά ΤΩΡΑ ξεκινούσε! Σαν να ξεκινούσε η ζωή μου ξανά εκείνη την στιγμή… μαζί πλέον με την κοπέλα μου τότε και σημερινή μου σύζηγο Λιτσάκι.

Τα πρώτα 20000χλμ δεν άργησαν να έρθουν! Ταξίδια σε όλη την Ελλάδα, ταξίδια σε όλη την Ιταλία, ταξίδια σε Γαλλία, σε Βουλγαρία, Αλβανία, Σκόπια, Σόφια και πολλες πολλές άλλες Χώρες – Πόλης!

Και μάζευααααα εμπειρίες και εικόνες, με φίλους,χωρίς φίλους, άλλοτε αντροπαρέες άλλοτε με την Λίτσα. Απλά την λάτρευα την μηχανή μου…

Στο χρονικό διάστημα αυτό και εκέι στα μέσα του 2018 έκανα την γνωριμία μου με το BMW Riders Club στο Καρπενήσι και συγκεκριμένα με τον Πρόεδρο, όπου χωρίς δεύτερη κουβέντα εγγράφτηκα και περίμενα πως και πώς να πάρω τα πρώτα μου tshirt, μπρελοκ, ταυτοτητα… Μήνες ήθελα να μπω σε αυτή την Λέσχη, σε αυτή την πολύ πολύ καλά οργανωμένη Λέσχη! ( Να πω και πάλι ένα τεράστιο μπράβο σε όλους γι αυτο που έχετε καταφέρει σε αυτή την Λέσχη μέχρι και σήμερα). 

Τα ταξίδια μου συνεχίζονταν, κάθε Σαββατοκύριακο ερχόταν και μια νέα εμπειρία για μένα…. Αλλα για να λέμε και τα καλά και τα κακά, σαν μηχανή με ταλαιπώρησε πολύ με προβλήματα άλλα απλά άλλα σοβαρά και επικίνδυνα!

Το 2018 τον Σεπτέμβρη μετά απο το τελευταίο συμβάν που έιχα με την Λίτσα ενω γυρνούσαμε απο Σαντορίνη διαλύθηκε το σασμάν και ευτυχώς που δεν είχαμε άσχημα μαντάτα και μείναμε μόνο σε ζημιά. Εκέι είπα τέλος, την δίνω και δεν ξαναπαίρνω… φυσικά και κράτησε μέχρι τον Φεβρουάριο του 2019 όπου πλέον είμαι κάτοχος ξανά της νέας ΒΜW 1250GS Adventure 2019 και με ήδη 25000χλμ στο κοντέρ της… Μπορεί να μετανιώσω ξανά καποια στιγμή αν ξεκινήσει πάλι τα δικά της αλλα γι αυτό που δεν θα μετανιώσω ποτέ ειναι που γνώρισα αυτή την Λέσχη,τα άτομα που την στελεχώνουν και που έγινα και γω ένα ενεργό μέλος έτοιμο να συνησφέρω ακόμα περισσότερα και απο τον πλέον φίλο μου “προεδράρα”!
Με εκτίμηση,
Greg Μanos